Kompulsywne jedzenie to zaburzenie odżywiania polegające na spożywaniu dużych ilości pokarmu w niekontrolowany sposób, bez odczuwania fizycznego głodu. Określane także jako "uzależnienie od jedzenia".Charakterystyka
Wspólnym mianownikiem zachowań, składających się na jedzenie kompulsywne, jest okresowe występowanie napadów niekontrolowanego jedzenia, których podłożem są przyczyny emocjonalne, nie zaś rzeczywiste uczucie głodu. Do typowych symptomów należą:
- okresowa utrata kontroli nad ilością spożywanego jedzenia,
- jednorazowe spożywanie zbyt dużych (w stosunku do osoby odżywiającej się normalnie) ilości pożywienia,
- podczas napadów - spożywanie posiłków w sposób wyraźnie szybszy niż podczas normalnego jedzenia,
- spożywanie pokarmów aż do wystąpienia przykrych objawów przejedzenia,
- jedzenie w samotności, celem uniknięcia wykrycia zaburzenia - uczucie wstydu i winy, występujące po napadzie.
- Częstym następstwem kompulsywnego jedzenia są nadwaga i otyłość.
[-------]
Podłoże psychologiczne
Charakterystyczne dla opisywanej przypadłości jest tzw. "zajadanie problemów", polegające na tym, że osoba tłumi w ten sposób emocje i rozładowuje stres. Dochodzi do sytuacji, w których automatyczną reakcją na stan
podwyższonego napięcia czy lęku staje się jedzenie, które wydaje się pełnić rolę "narkotyku" pozwalającego zapomnieć o nieprzyjemnych przeżyciach, uczuciach czy ważnych decyzjach do podjęcia. Po sesjach kompulsywnego obżarstwa osoba odczuwa często poczucie winy spowodowane nie tylko samymi napadami, ale także wynikającymi z nich problemami natury zdrowotnej, takimi jak nadwaga czy otyłość. Problemy, z którymi dana osoba się zmaga, z którymi nie jest w stanie sobie poradzić w inny sposób, są po prostu „zajadane”. Silne emocje towarzyszące jej w codziennym życiu pozornie są w ten sposób tłumione, a stres rozładowywany. Uzależnienie to prowadzi do sytuacji, w której automatyczną reakcją na każdy stan podwyższonego napięcia czy leku staje się jedzenie nadmiernych ilości pokarmów. Pełnią one niejako rolę "narkotyku", który pozwala uciec od nieprzyjemnych przeżyć oraz uczuć.Charakterystyczną cechą osób kompulsywnie objadających się jest brak umiejętności wyrażania własnych emocji. Negatywne odczucia, takie jak strach, złość, podenerwowanie – rozładowywane są poprzez atak. Nieudane próby zapanowania nad nim często skutkują dodatkowym poczuciem winy. Z obawy przed nadmiernym tyciem, chorzy często stosują różnego rodzaju diety. Stopniowe przybieranie na wadze powoduje coraz większe zaabsorbowanie problemami związanymi z jedzeniem oraz własnym wyglądem zewnętrznym, pogłębiając zły stan psychiczny.
Leczenie kompulsywnego jedzenia przede wszystkim polega na udaniu się do psychologa, który powinien taka osobę nakierować na sposób pokonania stresu
www.fit.pl
1
