- Bezpośrednio przed każdym wejściem do komory powinno być zmierzone ciśnienie tętnicze krwi pacjentów.
- Pacjenci korzystający po raz pierwszy z zabiegu często pod wpływem emocji i stresu, mogą mieć wyższe ciśnienie i dodatkowo wyższą potliwość – co jest przeciwwskazaniem do krioterapii ogólnoustrojowej.
- Omawiamy jak zachować się przed, w trakcie i po zabiegu krioterapii ogólnoustrojowej.
- Zwracamy uwagę na skórę (musi być sucha, czysta) i włosy.
- Korzystający z zabiegu nie powinni mieć na sobie biżuterii. Prawidłowy strój – bawełniano – wełniany.
- Liczymy pacjentów przed i po wyjściu z komory.
- Długie włosy czeszemy w kok, aby nie podrażniały skórę tułowia.
- Przed wejściem do kriokomory wycieramy się ręcznikiem w miejscach gdzie najczęściej się pocimy (pod pachami, kolanami i biustem).
- W trakcie pobytu w kriokomorze chodzimy po okręgu, nie biegamy nie robimy przysiadów, pompek, nie pocieramy i nie trzemy skóry. Wymiana ciepła w komorze właściwej odbywa się poprzez konwekcję (powietrze opływa ciało). Im większa jest prędkość gazu tym intensywniejsza wymiana.
Wymiana ciepła przez promieniowanie (radiacja) zachodzi pomiędzy ciepłym ciałem pacjenta, a zimnymi ścianami kriokomory. Im większa różnica temperatur pomiędzy ciałem a ścianami komory tym silniejsza wymiana.
Zaczynamy od najwyższej temperatury (-110°C) .
Rozpoczynamy od krótszego czasu przebywania w kriokomorze do maksymalnie 3 minut.
Obserwujemy reakcję skóry pacjenta zwłaszcza doły podkolanowe i przedramiona.
O długości przebywania pacjenta w kriokomorze decyduje również wilgotność w niej panująca.
Wydłużamy czas lub obniżamy temperaturę w komorze właściwej.
U człowieka i stałocieplnych stała temperatura dotyczy tylko jam ciała, tułowia i czaszki w warunkach normalnych.
Ubranie do zabiegu
Ubranie chroni tylko obszary ciała o największym ryzyku odmrożenia (dłonie, stopy, małżowiny uszne, doły podkolanowe).
Zamiast czapki – opaska (nauszniki), nie osłaniamy głowy, na której znajduje się duża liczba termoreceptorów biorących udział w procesie wymiany ciepła.
Rękawiczki – chronią tylko dłonie.
Maska – wyłożona warstwą gazy ma za zadanie chronić drogi oddechowe.
Obuwie - drewniaki. Gruba podeszwa stanowi dobrą izolację stóp od podłoża. Najzimniejsze powietrze znajduje się w dolnej części pomieszczenia.
Buty – nie za małe i nie za ciasne.
Skarpety - powinny chronić stopy i okolicę kostek, nie uciskające kończyny. Wysokie podkolanówki, chroniące dół podkolanowy, zasłaniając całe podudzie wyłączają je z procesu wymiany ciepła.
Dół podkolanowy ulega często powierzchownemu odmrożeniu, ma tendencję do zwiększonej potliwości, ponieważ chodząc zawsze zginamy kolana. W oczekiwaniu na zabieg nie zakładamy nogi na nogę, przed wejściem wycieramy okolicę dołów podkolanowych ręcznikiem. Przy indywidualnej nadwrażliwości można nałożyć nakolannik nie zasłaniając podudzi.
Strój – dla pań dwuczęściowy, dla panów spodenki, krótkie nie za obcisłe.
Za luźne i za długie mogą spowodować ocieranie zamrożonego brzegu nogawki o uda doprowadzając do podrażnień skóry. Koszulki i podkoszulki upośledzają proces wymiany ciepła.
Maska – nakłada pacjent na twarz bezpośrednio przed wejściem do kriokomory.
Założenie jej wcześniej może spowodować nagromadzenie wilgoci w warstwie gazy.
Pomieszczenie, w którym jest kriokomora posiada podgrzewaną podłogę i dodatkowe osuszacze powietrza.
Podczas zabiegu należy spokojnie oddychać, płytki wdech, długi wydech. Zimne powietrze zaabsorbowane do płuc podczas wdechu ogrzewa się i rozpręża zwiększając swoją objętość.
Śpiewanie i długotrwałe rozmowy w kriokomorze mogą skończyć się bólem w klatce piersiowej. Zabieg w komorze kriogenicznej to nie ogólne inhalacje.
Kinezyterapia po zabiegu
Po zabiegu przechodzimy na obowiązkową kinezyterapię. Temperatura podczas zabiegu krioterapii ogólnoustrojowej oddziałuje na pacjenta bardzo powierzchownie. Jeżeli w trakcie zabiegu dojdzie do odmrożenia jakieś części ciała, jest ono zazwyczaj płytkie i niegroźne dla pacjenta. Szybko zauważone i zabezpieczone spowoduje ponowne korzystanie
z zabiegów. Czasami przyczyną odmrożeń jest indywidualna wrażliwość pacjenta, nie przestrzeganie zaleceń a nie źle wykonany zabieg w komorze kriogenicznej.
1
